Nakapapaso

Ilang luha pa ang kailangang bumuhos bago matigil ang unos?
Ilang puso pa ang dapat masugatan bago matigil ang kalungkutan?
Sa bawat pagpatak at sa bawat pagsugat, may kaluluwang nananaghoy at humihingi ng awa
Pakawalan siya mula sa paghihirap
Parang gusto nang sumuko at mawala na lang bigla
Takasan ang kulungan ng kalbaryo at paghihinagpis
Tumatangis sa hapdi ng sakit na nararamdaman
Kailan siya lalaya at makakatikim ng bagong umaga na may panibagong lakas?
Kaawaan Mo kaming lahat
Mahal namin Kayo
Mahal Mo rin kami
Wag mong biguin ang mga taong may paniniwala sa 'Yo
Sa mga pangako Mo na lang kami nanghahawakan
Umiigsi na ang pisi ng hiningang nagbibigay buhay
Iilang puso na lamang ang nagbibigay at tumatanggap ng pagmamahal
Dahil marami nang pagod
Pagod sa araw-araw na pagbuhos ng ulan na bola ng apoy ang ibinubuhos
Pumapaso at tumutunaw sa mga natitirang buhay
Naghihintay kaming mga umaasa ng bagong umaga mula sa 'Yo
Nakaluhod, magkahawak-kamay na dumadaing
Dinggin Mo nawa kami
Sa 'Yo kami umaasa.